Karanfil ağacı, hoş kokulu ve aromatik bir baharat olan karanfilin kaynağıdır ve Myrtaceae (mersingiller) familyasında yer alır. Aslen Afrika'nın doğusunda, özellikle Zanzibar ve Hint Okyanusu'nun adalarında yetişmektedir. İklim şartlarına uyum sağlamadığı için karanfil ağacı Türkiye'de yetişmez. Karanfil ağacı, kış aylarında yapraklarını dökmez ve sürekli yeşil kalır. Ağacın boyu 10-20 metreye kadar ulaşabilir. Kalın dokulu ve parlak yüzeyli iri yapraklara sahiptir. Dallarında çiftli halde dizilmiş salgı bezi benekleri bulunur. Karanfil tomurcukları başlangıçta kırmızı renkte olup kurudukça kahverengiye döner. Hoş kokulu olduğu için yemek ve tatlı yapımında yaygın olarak kullanılır. Karanfil tohumu asitli toprağa ekilir ve gövde çelikleriyle sürekli çoğalır.

Karanfil ağacı, asitli toprakta yetiştiği için karanfil sert ve dolgundur. Karanfil:

Doktor tavsiyesiyle karanfil tüketimi sürekli önerilir. Karanfil sindirim sisteminin rahat çalışmasına yardımcı olur, dışkılamayı kolaylaştırır, gaz söktürücüdür ve mide bulantısını önler. Karanfilin su ile kaynatılıp içilmesi sağlık için faydalıdır. Ağız bölgesinde kötü nefes kokusunu engeller ve ferahlık sağlar. Diş ağrılarını gidermek için kullanılır. Sütlü tatlı ve pastalara hoş kokulu aroma katar. Karanfil yağı el ve yüz bakımı için de faydalıdır. Kuru ve mat cilde parlak ve pürüzsüz bir etki yapar. Saç bakımı için karanfil yağı tercih edilir; saçlara güç katar, uzatır ve nem kazandırır. Karanfil, kozmetik ve tıpta kullanılan sağlıklı bir bitkidir ve en çok mutfakta sevilen baharat türü olarak kullanılır.

Karanfil bitkisi sıcak havada yetişir. Yaz aylarında öğlen saatlerinde aşırı sıcaklardan korunarak serin bir yerde bulundurulmalıdır. Kışın soğuk havaya karşı dayanıklıdır. Uzun süreli sulak toprağı sevmez, bu nedenle toprak kurumadan önce sulama yapılmamalıdır. Sıcak havalarda akşam üzeri su fısfıslama yapılmalıdır. Toprağın besleyici özellikte olması gerekir, çünkü karanfilin gövdesi birçok mineral ve elemente ihtiyaç duyar. Karanfilin dik durabilmesi için destekleyici bir sistem kurulmalıdır. Dallar uzadıkça destek çubuklarına bağlanmalıdır ve dal kısımları dipten kesilmemelidir.